Ik heb een poos terug eens meegedaan met een schrijfwedstrijd van de Libelle; het schrijven van een column. Tot mijn grote verbazing viel mijn inzending destijds in de prijzen. Het ging over Sebas, mijn bron van inspiratie. Hij was destijds 2 en zat midden in die heerlijke peuterpubertijd. De prijs was een workshop van één… Lees verder 2 prijzen = geen roem
Met één oog open en met ingehouden adem gluur ik naar de cijfers die moeten verschijnen tussen mijn voeten. De digitale nullen draaien nog rondjes. Ik blijf kijken tot de grijze cijfers aangeven wat ik al verwachtte en voelde. 3 kilo! 3 kilo!! Dat zijn 3 pakken suiker. 6 pond-pakken gehakt. 3 pakken melk. Da's… Lees verder Doe mij maar een burkini!
Angst is een vreemd iets. Je hebt het in allerlei verschillende soorten. En het kan zomaar ineens ontstaan. Als klein meisje was ik bang in het donker, net zoals Sebastiaan nu is. Het zolderlicht moest aan blijven en de deur open. Ik nam een spurt vanuit de gang om dan met een grote sprong mijn… Lees verder Mama! Ik ben bang!
Ik ben een jongensmama. Mama van een stoere jongen. Ik voetbal, ik stoei, ik game, ik klim en klauter en ik vang spinnen. Net zo makkelijk. Toen ik net zwanger was en mensen vroegen mij waar ik op hoopte zei ik altijd dat, buiten het feit dat het natuurlijk het allerbelangrijkst is om een gezond… Lees verder Jongens/mama
